وقتهاى نماز

قرآن:«نماز را از زوال خورشيد تا نيمه شب بر پا دار و نيز نماز صبح را كه نماز صبح در حضور فرشتگان است.»1 ـ زراره: از امام باقر عليه السّلام ، نمازهايى را كه خداى جلّ جلاله واجب كرده است، پرسيدم فرمود: پنج نماز در شبانه روز. گفتم: آيا در قرآن آن ها را نام برده، بيان كرده و وقتشان را معين نموده است؟ فرمود: آرى، خداوند متعال به پيامبرش فرمود : «نماز را از زوال خورشيد تا نيمه شب بر پا دار» و دلوك همان زوال خورشيد (هنگام ظهر) است و غسق الليل يعنى نيمه شب. پس ميان اين دو وقت ، چهار نماز را نام برده ، بيان كرده و وقت آن ها را تعيين كرده است. سپس خداى تبارك و تعالى فرمود: «و نماز صبح كه نماز صبح در حضور فرشتگان است». پس اين هم پنجمين نماز . و خداوند متعال فرمود: «نماز را در دو طرف روز بر پا دار» و دو طرف روز، همان مغرب و صبح است و «نخستين ساعات شب» و آن نماز عشاى آخر است و فرمود : «بر نمازها و نماز ميانه مواظبت كنيد» و آن نماز ظهر است؛ نخستين نمازى كه پيامبر خدا خواند و آن در ميان روز و دو نمازى است كه در روز خوانده مى شود: نماز صبح و نماز عصر.2 ـ امام علىّ عليه السّلام در نامه اش به محمّد بن ابى بكر: شخصى وقتهاى نماز را از پيامبر خدا پرسيد. پيامبر پاسخ داد: «جبرييل نزد من آمد و وقت نماز ظهر(زوال خورشيد) را به من نشان داد. پس آفتاب بر ابروى راستش بود و وقت [ نماز ] عصر را نشان داد. پس سايه هر چيز به اندازه خودش بود. و نماز مغرب را هنگام غروب خورشيد خواند. سپس هنگامى كه شفق ناپديد شد، نماز عشاء را گزارد و نماز صبح را در تاريكى پايان شب، در حالى كه هنوز ستاره ها فراوان بودند، خواند؛ پس در اين وقتها نماز بخوان و پيوسته با سنّت شناخته شده و در راهى روشن باش.3 ـ امام صادق عليه السّلام : هنگام [ نماز ] صبح ، از دميدن سپيده است تا اينكه صبح، بيشتر آسمان را فرا بگيرد و سزاوار نيست عمداً از اين وقت به تأخير انداخت ، ولى آن وقتى است، براى كسى كه سرگرم شده يا فراموش كرده و يا خواب مانده است.4 ـ هنگامى كه خورشيد فرود مى آيد، وقت(نماز)ظهر رسيده است تا اينكه به اندازه خواندن چهار ركعت نماز بگذرد. پس از آن، وقت مشترك نماز ظهر و عصر است تا به اندازه خواندن چهار ركعت نماز از خورشيد بماند كه در اين هنگام، وقت نماز ظهر پايان مى پذيرد و وقت نماز عصر باقى مى ماند تا خورشيد ناپديد شود .